"Bronagh" L.A. Casey

"- Muszę pożegnać się z moim skarbem i zapewnić ją, że wrócę.- Przestań o mnie mówić jak o innej osobie.- Shh, ona cię usłyszy."

   L.A. Casey stworzyła wulgarnych, porywających i nie raz urzekających bohaterów. "Dominic" pokazał czytelnikom, że nie jest to książka do poduszki, jest pikantna i naszpikowana sarkazmem. Osobiście spodziewałam się po dodatku do "Dominica" tego samego, czyli wulgarnego języka i sarkazmu w każdym możliwym zdaniu. Zaskoczyłam się nie otrzymując tego. Autorka w tej książce popłynęła kompletnie innym nurtem. Tutaj przeważa delikatność, uczucia, miłość i słodka atmosfera. 

„- Niespodzianka? Dla mnie? – zapytał. – Ale to twoje urodziny.- To prawda, ale zrobiłeś dla mnie tak wiele, że chciałam dać ci coś w zamian […]- Co to takiego? – zapytał.” 

Wyniki konkursu Mikołajkowego #2

Witajcie kochani! 
Dziś przychodzę do was z długo wyczekiwanymi wynikami konkursu Mikołajkowego! 
Nie zanudzając i nie przedłużając zapraszam!
:))

KONKURS Wigilijny!

Witajcie kochani!
Z okazji Świąt Bożego Narodzenia mam ogromną przyjemność życzyć wam miłych i pogodnych świąt w gronie rodziny i najbliższych. Dużo miłości w zbliżającym się roku oraz dużo książek do czytania! Mam nadzieję, że ten rok będzie lepszy od poprzedniego!
Z okazji świąt wraz z Wydawnictwem Jaguar mam dla was konkurs w którym do wygrania książka "Mirror Mirror" Cary Delevingne.  :)) 

"Dominic" L.A.Casey

"-Zamierzasz stać i patrzeć na moich braci cały dzień, czy idziesz ze mną?– Dominic zapytał z niecierpliwością w głosie.- Jeśli to poważne pytanie, głosuję na zostanie tutaj i patrzenie na twoich braci przez cały dzień."

   

   "Dominic" to książka, która łamie wszystkie możliwe zasady. Nieszablonowa powieść, która skutecznie potrafi nas zaskoczyć, czasami wzruszyć czy rozśmieszyć. Zyskała duży rozgłos i chyba właśnie z tego też powodu postanowiłam po nią sięgnąć. Początek był w porządku, czytałam coraz bardziej zaintrygowana, jednak czym dalej byłam, tym całość wydawała mi się słabsza. Pisząc tę recenzję, z czystej ciekawości, postanowiłam zerknąć na inne opinie tej książki. Zdarzały się pozytywne, jednak zdecydowanie przewyższały te negatywne. Jest to jedna z tych książek, o których nie można powiedzieć, że są przewidywalne. "Dominic" to jedna z najbardziej nieprzewidywalnych książek, jakie miałam przyjemność przeczytać w tym roku. Autorka nie trzymała się szablonowych scen, można powiedzieć, że wyprowadziła tę powieść poza nawias.

"Zdecydowałam, że się zrewanżuję przez umieszczenie na jego krześle pinezek, więc kiedy usiadł pinezki wbiły się w jego tyłek co oczywiście piekielnie bolało. Niech jego tyłek cierpi na nazwanie mojego tłustym! Ha, ha, kurwa ha! Fakt, że dzisiaj były moje osiemnaste urodziny, sprawił, że wszystko było jeszcze lepsze. Nie obchodziło mnie czy to czyni ze mnie sadystkę, to był najlepszy prezent urodzinowy wszech czasów!"

Konkurs mikołajkowy przedłużony!

Witajcie kochani! 
Konkurs mikołajkowy zakończył się 15 grudnia, jednak wraz ze Szpilą postanowiłyśmy go przedłużyć! Zasady zostają takie same. Zgłoszenia do konkursu przyjmuję pod tym postem jak i poprzednim, do którego link wklejam poniżej! 
Link --> KLIK!
Zasady, regulamin i inne istotne sprawy są w pierwotnym poście :) 
Zapraszam! :)) 

"Spektrum. Leonidy" Nanna Foss

"Nie jest się słabym, jeśli się samemu ustanawia reguły. Gdy się zna odpowiedzi, ale samemu decyduje, kiedy je wypowiedzieć. Nie jest się słabym, gdy się człowiek kontroluje."

  

   Czy muszę komuś mówić, że ta okładka jest piękna? Zachwyciła mnie i muszę się przyznać do tego, że książkę wzięłam chyba głównie ze względu na nią. Jak ją zobaczyłam to wiedziałam, że musi trafić na moją półkę i roztaczać swój blask w moim pokoju. Bo komu się ona nie podoba? (Pytanie retoryczne!). Ku mojemu zaskoczeniu, książka okazała się treścią wcale nie gorsza. Start był ciężki i zdecydowanie trudno mi było przez niego przebrnąć, jednak po drugim rozdziale poszło już z górki. Akcja leciała, a bohaterowie okazali się nie takimi kompletnymi bałwanami, za jakich ich miałam na samym początku. Powieść może odstraszać swoją grubością, bo jest ona naprawdę obszerna. Pięćset czterdzieści cztery strony to jednak wcale nie tak mało. Muszę jednak przyznać, że jak się już wciągnie w fabułę to strony lecą jak za sprawą czarodziejskiej różdżki, nawet się nie zauważa, kiedy minęło się ostatni rozdział. 

"Być może istnieje granica, ile cierpienia tych, których kochamy, można zabsorbować, nie rozpadając się."

Mikołajkowy konkurs! #2

Witajcie kochani! 
Z okazji Mikołajek wraz z Wydawnictwem Jaguar mam dla was konkurs w którym do wygrania cały komplet książek o Paddingtonie! Zapraszam serdecznie! :) 

Konkurs mikołajkowy!

Witajcie kochani! 
Jak każdemu wiadomo, właśnie dzisiaj, dzieci i dorosłych odwiedza Święty Mikołaj! Ja wraz ze Szpilą postanowiłyśmy jeszcze bardziej umilić wam ten wyjątkowy dzień w roku. Mamy dla was konkurs, w którym zwycięzca sam wybiera sobie kolor, wzorki czy materiał z jakiego chce mieć etui na książkę! 
Dla miłośników książek coś świetnego! 
Zapraszam! 

"Pocałunek zdrajcy" Erin Beaty

"Czy tak właśnie wygląda śmierć - nic się nie widzi, nie słyszy i nie czuje, po wieczność błądzi się w ciemności?"

   "Pocałunek zdrajcy" to książka, która swoją premierą wzbudziła nie małe poruszenie. Nagle z dnia na dzień zostałam osaczona przez jej zapowiedzi, recenzję, pochlebstwa i nie wiadomo, co jeszcze. Postanowiłam sprawdzić, co ona ma w sobie takiego, że czytelnicy oceniają jej treść tak wysoko. Zaczęłam i mam pytanie:, dlaczego moje zdanie na temat jakiejś książki jest najczęściej inne od reszty?  Przez to nie mam na celu powiedzieć, że książka otrzymała wysokie notowania, jednak ja się z nimi nie zgadzam. Nie. Powieść jest warta poświęconego jej czasu, jednak są w niej elementy, które mnie odrzucały, a jak czytałam opinie, nikt inny (chyba) nie zwrócił na nie uwagi. Jestem osobą, która bardzo wczuwa się w powieść podczas czytania (tak jak każdy normalny człowiek), jednak nie wyłapuje z łatwością błędów logicznych w książkach, najczęściej ich po prostu nie dostrzegam. Tutaj jednak rzucały mi się w oczy w wielu sytuacjach, były po prostu takie "zgrzyty" w fabule i to właśnie skutecznie mi dokuczało.  

"Gniew był płaszczem, który nosiła z przyzwyczajenia, chociaż na dłuższą metę nie dawał jej ciepła."

PRZEDPREMIEROWO "Murder park. Park morderców" Jonas Winner

"Murder Park”. Logo to było wyraźnie widoczne na wszystkich prospektach i na długopisie. Pod spodem widniał tytuł „Twój weekend z zabójcą”.

   Gdy myślę o tej powieści w głowie ukazuje mi się tylko jedno słowo: "wow". Sięgnęłam po tę powieść głównie, dlatego, że przeczytałam poprzednią książkę owego autora, która przypadła mi do gustu. Szczerze przyznam, że jak usiadałam do lektury to podejrzewałam, że ta pozycja będzie podobnie napisana do "Celi" tego samego autora. Czyli pierwsza połowa nie wniesie do powieści kompletnie nic, a druga nie pozwoli się od siebie oderwać. Jednak myliłam się, i to jak! "Murder park" został napisany tak zagadkowo i do tego intrygująco, że czytelnik od pierwszych stron nie jest w stanie wyciągnąć nosa z książki. Z każdym rozdziałem byłam coraz bardziej zaintrygowana i niecierpliwa, a w głowie ukazywało mi się tylko jedno zdanie:, „Co dalej?" Byłam głodna akcji, kiedy odkładałam książkę na bok czułam zdenerwowanie i irytację, że muszę czekać, aby poznać dalszą część tej intrygującej historii. Mogę z ręką na sercu w tej chwili powiedzieć, że tą powieść zaliczam do jednej z najlepszych roku 2017. 

"Bo śmierć krążyła po wyspie – chyba, czarna i ogromna. Śmierć, której zimne usta musnęły już każdego z nich."

"Przebudzenie Olivii" Elizabeth O'Roark

"W chwilach takich jak ta nieomal żałuję, że nie jestem dobrym człowiekiem. Taki, który umie uszczęśliwiać innych. Albo przynajmniej takim, który ich nie krzywdzi."

   Wiecie, co? Chciałam napisać o tej powieści wiele, jednak szczerze przyznam, że najprościej w świecie nie umiem. Siedzę nad włączonym blogerem i dumam nad tym, czy najpierw opisać okładkę, treść, fabułę, a może nic z wymienionych? I postawiłam na opcję ostatnią. Zasiadając do czytania w głowie modliłam się o to, aby główna bohaterka mnie nie irytowała, ponieważ jest moją imienniczką (dla osób, które nie wiedzą, naprawdę mam na imię Oliwia) i nie chce czytać o dziewczynie, która jest płytka, za przeproszeniem głupia i pusta, a nosi moje imię. Ku mojemu zaskoczeniu jednak ani ona, ani drugi bohater nie okazali się największymi idiotami na tym świecie. Okazali się wartościowymi osobami, którzy wnoszą sobą coś do powieści i tym samym w niesamowity sposób rozwijają fabułę (a mnie napawało to dumą :P). Moim kolejnym zaskoczeniem była akcja, która w żadnym momencie nie zwalniała swojego tempa. Przyznam szczerze, że po tej powieści spodziewałam się o wiele mniej niż otrzymałam. Wyobrażałam sobie książkę - typowy erotyk z dramatem w tle, irytującą bohaterką i idealnym mężczyzną, który ratuję dziewczynę przed demonami z przeszłości. Dostałam za to coś, czego szczerze przyznam, że się nie spodziewałam. 

"Czuję, jakbym stała nad przepaścią, i jedyne, co mi zostaje, to skoczyć."

"Nie mamy pojęcia. Przewodnik po nieznanym wszechświecie" Jorge Cham & Daniel Whiteson

Książki: Nie mamy pojęcia. 
Przewodnik po nieznanym wszechświecie 
Tytuł oryginału: We Have No Idea: A Guide to the Unknown Universe 
Autor: Jorge Cham & Daniel Whiteson 
Tłumaczenie: Michał Romanekata 
Premiery: 25 października 2017 
Ilość stron: 384
Wydawnictwo: Insignis

   Wiecie, jakimi słowami najczęściej posługuje się człowiek w swoim życiu? "Nie wiem". Sama przyznam, że używam ich po kilkanaście razy dziennie? Czy jest ktoś, kto wie wszystko? Wydaje mi się, że nie, (ale mogę się mylić). Chwyciłam po ten poradnik głównie z powodu mojej niewiedzy. Ciekawa, czego nie wiem o wszechświecie, ciekawa, czego nie wiem o materii nas otaczającej. Bo jak każdemu wiadomo (albo nie) cechą ludzką jest ciekawość, chęć dążenia do prawy czasami głęboko ukrytej. W tym przypadku jest identycznie, autorzy drążą temat wszechświata, jednak ku zdziwieniu każdego, nie wyjaśniają oni niczego konkretnego. Uświadamiają nam tylko, czego o owym świecie nie wiemy. 

"Gwiazdy, które spłonęły" Melissa Falcon Field

"Przestaliśmy odnajdywać siebie nawzajem. Przestaliśmy sobie pomagać i wspierać się w pracy, przestaliśmy nawet śmiać się z absurdów."

   
   Wiecie jak to jest. Siadacie do książki z jakimiś oczekiwaniami, a powieść albo je spełni, albo polegnie próbując. W przypadku tej oto książki moje oczekiwania były naprawdę wysokie, opis na tyle okładki mnie zaintrygował, a ja postanowiłam sprawdzić, co tam w trawie piszczy. Zaczęłam czytać i powiem tak. Gorzej być chyba nie mogło! Z każdą stroną, linijką i słowem miałam coraz większą ochotę rzucić tą książką o ścianę, zresztą nie tylko to chciałam zrobić, jednak myślę, że oszczędzę wam szczegółów. Czym dalej byłam w treści, tym bardziej czułam jakbym się cofała. Niektóre książki mają tak, że na początku nas odrzucają, a później, ku naszemu zaskoczeniu oddajemy im serce. Szczerze przyznam miałam cichą nadzieję, że tu będzie podobnie. Jednak nie było. 

"Szliśmy obok siebie, lecz podążaliśmy dwiema różnymi ścieżkami. Nie byłam w stanie wyobrazić sobie momentu, w którym nasze drogi znów mogłyby się przeciąć."

"Lifeblood. Krew życia" Gena Showalter

"Do zwycięstwa dąży się dzień po dniu" Ten Lockwood

  
   Czy wspomniałam już wcześniej, że ubóstwiam Gene Showalter? Nie? To właśnie to mówię. Moja historia z tą pisarką zaczęła się już kilka lat temu dzięki koleżance -  blogerce, która szczerze poleciła mi inną serię tej autorki pod tytułem: "Kroniki białego królika". Przeczytałam ową serię można powiedzieć, że na jednym wdechu. Kiedy dowiedziałam się, że wydawnictwo postanowiło wydać kolejną jej trylogię, byłam prze szczęśliwa. "Firstlife. Pierwsze życie" rozpoczęło serię o młodej dziewczynie, Tanley, która musiała zdecydować, czy po śmierci chce trafić do Trójki czy Miriady. Cała książka opierała się głównie na pokazywaniu czytelnikowi, że w świecie dziewczyny nie ma tylko jednego życia, lecz są dwa, i tak naprawdę w tym pierwszym decyduje się, jak tak naprawdę będzie wyglądało nasze kolejne, wieczne życie. Ta z kolei powieść przedstawia nam życie, po śmierci, zmagania dziewczyny z nowym otoczeniem, z nowymi zadaniami oraz odpowiedzialnością, która spoczywa na jej barkach. Drugi tom historii rozpoczyna się w momencie zakończenia pierwszego, więc jeżeli nie czytaliście pierwszej części to musicie ją nadrobić.

"Skopię mu siedzenie... bo wredne ze mnie stworzenie... które wczuwa się w szkolenie... i uwielbia ględzenie.  

Violanto

Witajcie kochani!

Jakiś czas temu trafiłam na stronę pewnej Pani, która w przystępnej cenie szyje piękne

okładki na książki, zakładki, torby na zakupy, pluszaki i inne cuda niewidy. 

Osobiście poprosiłam o okładkę na książkę. 

Otrzymałam ją i postanowiłam trochę przybliżyć wam jej wygląd, zastosowanie oraz ocenić ją.

"Ladies man" Katy Evans

"Są w twoim życiu takie lęki, których nie możesz sobie oszczędzić ani ty, ani żaden człowiek na Ziemi. Lęki tak głęboko zakorzenione, że nie ma w twojej duszy miejsca, w którym możesz się ukryć, nie ma sposobu, by im uciec. Chwytają cię, biorą w posiadanie, wyciskają z ciebie życie, dopóki nie budzisz się w nocy zlany potem, cały we łzach i boisz się dotknąć ziemi pod sobą, bo wciąż się czujesz, jakbyś spadał... i spadał... niekończący się upadek. Dopóki nie przerwie go boleśnie twarda powierzchnia."

   Na tą pozycję miałam chrapkę od samego początku. Planowałam ją przeczytać w wersji oryginalnej, jednak tak długo zwlekałam, aż przyszła do mnie przetłumaczona na język polski. Moja ciekawość najprawdopodobniej wzięła się stąd, że poznałam inne dzieła Katy Evans i pałam do niej ogromną miłością. Każda jej powieść wydaje mi się lepsza od poprzedniej, a ta nie jest żadnym wyjątkiem, czytałam ją z ogromną ciekawością i oddaniem. Książka zachwyca nie tylko swoją treścią, ale również zniewalającą okładką. Jak tylko dostałam ją w swoje ręce to się zakochałam i miałam ogromną ochotę wyściskać osobę, która stworzyła takie dzieło sztuki. "Ladies man" zostało wydane przez wydawnictwo Kobiece, tak jak wcześniejsza seria owej pisarki pt. "Manwhore" i zdecydowanie walkę na okładkę wygrywa bezkonkurencyjnie właśnie ta powieść. 

"Jednym kciukiem przesuwa po ustach w prawo, drugim w lewo. Zaczyna we mnie płonąć jakieś nowe uczucie, coś innego niż ból, coś, czego nie rozumiem. I dopada mnie panika na myśl o tym, że na mojej twarzy nie ma ani odrobiny makijażu. Z każdym przesunięciem kciuków po moich ustach Tahoe coraz głębiej patrzy mi w oczy. A ja jestem naga – bardziej krępuje mnie nagość twarzy niż ciała. A on widzi moje pełne usta i duże, ekspresyjne oczy. Widzi całą mnie."

Wyniki mrocznego konkursu!

Witajcie kochani!
Dnia 17.10.2017 roku zakończył się na moim blog konkurs gdzie do wygrania była książka pod tytułem "Mroczne Zakamarki" Kary Thomas. Dzisiaj przychodzę do was z wynikami owego konkursu! Zapraszam :) 

"#niewidzialna" Sharon Huss Roat

"Ale ja działam pod przykrywką. Znowu patrzę w lustro. Nikt mnie nie rozpozna, jestem anonimowa. Jestem wytworem wyobraźni, nie prawdziwym człowiekiem, a skoro tak, nie mogą mnie skrzywdzić. Czy mogą?" 

   Po tej powieści nie spodziewałam się nie niczego konkretnego. Od samego początku byłam przekonana, że będzie to "zwykła młodzieżówka", która mnie ani nie zachwyci nie wiadomo jak, ani nie zniechęci. Szczerze przyznam, że bardzo się zdziwiłam, kiedy tylko zasiadłam do czytania, bo nie planowałam po kilku godzinach jej skończyć! Tak mnie w ciągła, że nie nie byłam w stanie jej odłożyć. Wraz z końcem byłam bardzo zawiedziona. Chciałam jeszcze! Nie zaprzeczę, że jest to typowa młodzieżówka. Bo jest nią w stu procentach, jednak swoją treścią porusza ważny temat. Samotność. Nie spodziewałam się, że powieść skierowana dla dzieci tak naprawdę, będzie miała prawdziwe przesłanie, a nie tylko bajkowy świat, gdzie nic nie jest prawdziwe, a każda postać jest szczęśliwa i ma piękne życie. 

"Albo się wybijesz, albo w domu zginiesz" 

"Jutro będziemy szczęśliwi" Anna Dąbrowska

"Życie nie polega na cofaniu się, tylko na zawracaniu i wybraniu odpowiedniej drogi, gdy ścieżki prowadzą donikąd."

  "Jutro będziemy szczęśliwi" to powieść, na której premierę czekałam niecierpliwie. Autorka, która zachwyciła mnie już wcześniej powieścią "W rytmie passady". Po prostu nie mogłam przejść obok tej powieści obojętnie. Musiałam ją przeczytać. Anna Dąbrowska spróbowała swoich sił w obyczajówkach. Słyszałam wiele razy, że obyczajówka to bardzo łatwy temat, wystarczy cokolwiek napisać i tyle. Może i tak? Tego nie wiem, więc się nie wypowiem. Za to jestem przekonana, że jest to gatunek, na którym wielu autorów polskich jak i zagranicznych się wyłożyło. Jak było w tym wypadku? Czy autorka dała radę?

"A może przyszłości nie da się zmienić, bo ona już się wydarzyła, tylko my jeszcze do niej nie dotarliśmy? Kiedyś staniemy butami na jej linii startu i wciąż będziemy dążyć do alternatywnej mety, która tak naprawdę nie istnieje, i nigdy jej nie będzie, bo nie posiadamy żadnego prawa wyboru. Może rodzimy się z zapisanym scenariuszem życia, którego nie można już zmienić; został włożony do naszego osobistego, niewidzialnego nieśmiertelnika, który każdy z nas zawsze nosi przy sobie?"

"Młody świat" Chris Weitz

„Ludzie ściemniają. Nie potrafią się powstrzymać. Zmieniają swoje wspomnienia na potrzeby historii, jaką o sobie opowiadają, bo w niej zawsze są w centrum wydarzeń, a świat tworzy się wokół nich na horyzoncie, jak w grze komputerowej.”

   Wyobraź sobie świat, gdzie nagle z dnia na dzień znikają wszyscy dorośli i dzieci. Umierają, nie wiadomo z jakiej przyczyny. Na świecie zostają sami nastolatkowie. Potraficie sobie to wyobrazić? Na samym początku, jak siadałam do lektury obawiała się, że książka będzie lustrzanym odbiciem serii "GONE". I nie pomyliłam się, aż nad to. Różni się ona kilkoma aspektami, jednak jak mówię żmudnie przypomina popularną i znaną serię o nastolatkach. Szczerze przyznam, że bardzo mi to przeszkadzało. 

„Ten świat był mydlaną bańką. Bańką w bańce. Musiał się wykoleić, to była tylko kwestia czasu.”

Mroczny konkurs!

Witajcie kochani!
Dziś zapraszam was na najnowszy "Mroczny konkurs".  W którym do wygrania egzemplarz "Mroczne zakamarki" Kary Thomas. :))

Wyniki Premierowego konkursu!

Witajcie kochani!
Wczoraj (07.10.2017) o 23:59 zakończył się konkurs w którym do wygrania był egzemplarz książki "Miasto świętych i złodziei" Natalie C. Anderson. 
Dziś przychodzę do was z wynikami owego konkursu! :)
Zapraszam! 

PRZEDPREMIEROWO "Consolation" Corinne Michaels

"[...] udawanie jest o niebo lepsze od zderzenia się ze świadomością."

   "Consolation" to powieść, która od samego początku, rzuca nas na głęboką wodę. Już na samym początku, mamy łzy w oczach, a serce rozdziera się na pół. Natalie w wieku 27 lat zostaje wdową. Wraz z nienarodzoną jeszcze córeczką, kobieta jest załamana i pogrążona w rozpaczy, zresztą, kto by się jej dziwił?

Nagle z dnia na dzień straciła wszystko, na czym jej zależało. Straciła swojego ukochanego mężczyznę, swojego męża oraz ojca swojej córeczki. Aby zahamować, chociaż trochę uczucie pustki, smutku i rozpaczy kobieta zakopuje się w codziennej rutynie. Robi wszystko, aby nie zostać zranioną, oraz żeby nie załamać się kompletnie. Mimo to, takie życie nie przenosi kobiecie ulgi. Dalej odczuwa ból i rozpacz, jednak z czasem coraz mniejszy. Wszystko znowu staje na głowie, kiedy do jej życia wkracza najlepszy przyjaciel jej zmarłego męża - Liam. Mężczyzna, który wkracza do życia kobiety, aby jej pomóc, aby być wsparciem. Z czasem jednak ich relacja przechodzi metamorfozę. Tylko czy ta relacja pomoże kobiecie przetrwać, pozwoli się pozbierać, czy pogrąży ją w rozpaczy jeszcze bardziej?

"Mój umysł wyłącza się. Przez chwilę znów udaje mi się żyć chwilą. Stojąc z nim na polu, nie mam wrażenia, że tonę. Liam wtłacza mi powietrze do płuc. Życie, które opuściło moją duszę wiele miesięcy temu, gdy zostało mi brutalnie odebrane,zaczyna rodzić się na nowo. W jego ramionach czuję,że żyję. Jego dotyk budzi we mnie tą część, którą zamknęłam przed wszystkimi."

Premierowy konkurs!

Premierowy konkurs! 

Witajcie kochani!

Z okazji premiery książki pod tytułem "Miasto świętych i złodziei" autorstwa Natalie C. Anderson ja wraz z Wydawnictwem Initium mamy dla was konkurs, w którym do wygrania jest egzemplarz właśnie tej powieści! 

Zapraszam! :) 

PRZEDPREMIEROWO "Miasto świętych i złodziei" Natalie C. Anderson

" - Ngai*, jesteście jak dwa koguty walczące o kwokę. Skończyliście prężyć klaty? Bo tylko tracimy czas, a czeka nas długa droga." 

Sama nie wiem co mnie podkusiło do chwycenia za tą powieść. Szczerze przyznam, że nie pałam nie wiadomo jakim uwielbieniem do książek tego typu. I nie chodzi mi tu o gatunek literacki, bardziej o miejsce gdzie rozgrywa się fabuła. A rozgrywa się ona w Afryce. Zawsze omijałam takie powieści, szczerze przyznam sama nie za bardzo wiem czemu. Tym razem jednak postanowiłam sprawdzić co tam w trawie piszczy. Zaskoczyłam się. Początek mnie zaintrygował, zaciekawił i wzbudził chęć poznania dalszej części historii. Więc wzięłam się do czytania. 

"Każdej akcji towarzyszy reakcja równa co do wartości i kierunku, lecz przeciwnie zwrócona - tak mówi Boyboy. Działania moich bohaterów nie są skrajne. Oni po prostu robią to, co konieczne, by przywrócić równowagę we wszechświecie."

"Dwór cierni i róż" Sarah J. Maas

 

"Niektórzy szukają mnie przez życie całe, lecz nigdy się nie spotykamy,Pocałunek zaś ofiarowuję tym, którzy nie depczą mnie swymi stopami.Niektórzy mówią, że łaskami swymi obdarzam mądrych i gładkich,Lecz me błogosławieństwo jest dla tych, którym nie brak odwagi.Zazwyczaj me działanie zdaje się wszystkim darem cudnym,Lecz wzgardzona staję się potworem do pokonania trudnym. I chociaż każdy cios mój góry kruszyć by pozwolił,Gdy zabijam, robię to bardzo powoli..."

  "Piękna i bestia" to bajka, którą kojarzyć powinien w tych czasach już każdy. Ona piękna, on bestia. Miłość zmienia wszystko. To scenariusz, na którym swoją powieść pod tytułem "Dwór cierni i róż" oparła Sarah J. Maas. Widać to jak na dłoni, skąd czerpała pomysł. Szczerze przyznam, że martwiłam się zasiadając do tej powieści, co z tego wyjdzie. Obawiałam się, że powieść nie będzie takim rodzajem fantastyki, który preferuje. Zasiadłam do czytania i szczerze się zaskoczyłam. Książka gruba jak cegła, a czyta się w oka mgnieniu. Nawet nie zauważamy, kiedy jesteśmy w środku, a kiedy na ostatnim rozdziale. 

"Nie wstydź się nawet przez chwilę robienia tego, co przynosi ci radość."

"Gra o tron" Martin R.R George

"Nigdy nie zapominaj o tym, kim jesteś, bo świat na pewno o tym nie zapomni. Uczyń z tego swoją siłę, a wtedy przestanie to być twoim słabym punktem. Zrób z tego swoją zbroję, a nikt nie użyje tego przeciwko tobie."

  
    "Gra o tron" czy ktoś w naszych czasach o niej nie słyszał? Szczerze w to wątpię. Książka, która swoją treścią podbiła serca czytelników na całym świecie. Serial na podstawie powieści, który zdobył uznanie krytyków i odbiorców. Osobiście swoją przygodę z tą historią rozpoczęłam od serialu. Stwierdziłam "obejrzę i zobaczę, co takiego jest w tym serialu, że jest na niego taka moda". Zaczęłam i wpadłam głęboko i bezpowrotnie. Zakochiwałam się w każdym odcinku, w każdym bohaterze i każdej możliwej scenie. Można powiedzieć, że oszalałam na jego punkcie. I właśnie to skłoniło mnie do chwycenia za powieść, dzięki której wszystko się zaczęło. Nastawiona byłam na początku sceptycznie. W moim sercu osiedliła się obawa, że książka nie podoła zadaniu i poziomie, jaki narzucił serial. Więc czytałam ostrożnie, strona po stronie, linijka po linijce. Aż ostrożne czytanie zmieniło się w pożeranie, w łaknięciu każdego napisanego słowa, przecinka czy kropki. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że serial przypadnie mi do gustu. Bowiem nie jest to "mój rodzaj". Tak samo z książką. Zdziwiona jestem do chwili obecnej, że i serial i książki skradły moje twarde i bezuczuciowe serce. 

"Umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli ma oczywiście zachować ostrość."

"Ocalona" Alexandra Duncan

"Całe to cierpienie (...). Ono nie czyni nas świętymi. Czyni nas tylko ludźmi."

   "Ocalona" mąciła mi w głowie od chwili jej wydania. Wszyscy wychwalali, polecali i rozpisywali się, jaka ta powieść jest ciekawa, piękna i nie wiadomo jeszcze, jaka i chyba głównie przez to postanowiłam wsiąść sprawy w swoje ręce i się z nią zmierzyć osobiście. Spodziewałam się czegoś na kształt "Gwiezdnych wojen", wiecie statki, strefa kosmiczna i tym podobne.  Dostałam jednak coś zupełnie innego. Nie powiem, żeby moje oczekiwania względem niej były nie wiadomo jak wysokie. Oczekiwałam miło spędzonego czasu z tą lekturą, tyle. Przyznam szczerze, że się zawiodłam. 

CzaroMarownik, 2018

   Macie czasami tak, że chcecie kupić kalendarz, jednak nie macie pojęcia, za jaki chwycić? Bo wiadomo nie jest to łatwy wybór.

Czerwony czy zielony? 

Format A4 czy lepszy A5? 

Osobiście nigdy nie potrafię się zdecydować. 
Wiadomo zależy nam na tym, aby kalendarz był poręczny i wygodny w noszeniu. Żeby zmieścił się w każdej torebce bądź plecaku, i żeby dobrze się prezentował. 

I właśnie, dlatego przybywam do was z recenzją kalendarza na rok 2018 rok! CzaroMarownik został stworzony z myślą o nas, kobietach! 

"Ostatni pocałunek" Laurelin Paige

"Moja miłość do niego była lekka jak piórko, jak promyk światła, a ja czułam się tak, jakbym opadała coraz niżej i niżej- łagodnie i bez końca."

    Druga część niesamowitego cyklu pod tytułem "First and Last" Laurelin Paige. Po zakończeniu pierwszej części byłam niesamowicie ciekawa tej powieści. Nie oszukujmy się, moje oczekiwania względem niej były wysokie i spodziewałam się czegoś zapierającego dech w piersi, czegoś "wow". Zasiadłam do czytania i ładnie mówiąc klapa. Moje oczekiwanie, które wznosiły się i wznosiły jak balonik pełen helu, nagle zostały przebite ostrą jak brzytwa igłą, a ja i mój przysłowiowy "balonik" zaczęliśmy opadać powolutku ku dnie. Czytałam i od samego początku byłam porządnie zirytowana i zła. Szłam jednak dalej z myślą "będzie lepiej". I było. Przez krótką chwilę, ale się liczy. Strasznie się zawiodłam na tej książce, były dobre fragmenty, jednak jak dla mnie to za mało. 

"Kocham cię tak, jakbyś była częścią mojego DNA. Jakbyś była wpisana w mój kod genetyczny, bo nie ma we mnie takiej cząstki, która nie byłaby połączona z tobą."

Wyniki konkursu!

Wyniki konkursu!

Witajcie kochani!

Wczoraj u mnie na blogu zakończył się konkurs w którym do wygrania były dwie książki. 

A między innymi:

"Kłamca" Nora Roberts

Książka" Kłamca 
Tytuł oryginału: The Liar 
Autor: Nora Roberts 
Tłumaczenie: Emilia Skowrońska 
Ilość stron: 560 
Data wydania: 14 czerwca 2017 rok 
Wydawnictwo: Edipresse Książki 

   Nora Roberts to pisarka, którą znam, mimo że nie przeczytałam wcześniej ani jednej jej powieści. Jej nazwisko jest znane, powieści lubiane i doceniane. Więc dlaczego ja nie miałam z nią wcześniej do czynienia? Nie miałam czasu, a zawsze, kiedy już miałam jej powieść w rękach, odkładałam ją na bok. Poznałam "Kłamcę" i sama nie wiem za bardzo, co o niej powiedzieć. Nie będę wychwalać tej książki pod niebiosa, bo nie oszukujmy się, są lepsze. Jednak zjechać, jej nie zjadę, ponieważ ma w sobie urok, który od samego początku roztacza i tym samym wciąga czytelnika. Myślę, że każda osoba może tą powieść inaczej odebrać. Zależy od gustu, ale również od samego czytelnika. Zapytaj sam siebie: Czego szukasz w książce, po którą sięgasz? 

"Uwikłani Chandler" Laurelin Paige

"Gdy jakaś kobieta leży pode mną, zdecydowanie wszystko powinno podskakiwać i drżeć."

   "Uwikłani" to cykl, który przedstawiała życie sławnego i cudownego Hudsona Pierce.  Chodzącego ideału. "Uwikłani. Chandler" to książka, która sprowadza jednak Hudsona na boczny tor i skupia się cała na jego młodszym bracie, Chandlerze Pierce. Tym samym jest to piąty i ostatni tom popularnej i uwielbianej przez każdego serii "Uwikłani". W poprzednich częściach zniewolił nas Hudson Pierce, bogaty, władczy i niesamowicie przystojny. Stał się on dla wszystkich kobiet, które miały do czynienia z tą serią, narkotykiem. No, bo kto nie chciałby chodzącego ideału? A zwłaszcza tak przystojnego. Laurelin Paige przekazała czytelnikom już chyba wszystko na temat Hudsona, dlatego teraz światło reflektorów zostaje zwrócone w cień naszego poprzedniego bohatera, i wskazały Chandlera. Chłopaka przystojnego, młodszego i niedocenionego przez nikogo. Naszego teraźniejszego bohatera. 

„Co mam powiedzieć? Uwielbiam kobiety.Na szczęście one mnie zazwyczaj też. Bo dlaczego miałyby mnie nie uwielbiać? Jestem czarujący, młody, przystojny i mądry. Jestem świetny w tym, co robię, nieważne, że Hudson mówi wszystkim, co innego. Och, i nie zapominajmy o tym, że jestem obrzydliwie bogaty. Uchodzę za ucieleśnienie erotycznych fantazji kobiet.”

"Tysiąc odłamków Ciebie" Claudia Gray

"Myślę, że to jest właśnie granica dorosłości. Nie te wszystkie bzdury, jakie nam wmawiają - ukończenie liceum, utrata dziewictwa, własne mieszkanie czy co tam jeszcze. Przekraczasz granicę, kiedy po raz pierwszy zmieniasz się na zawsze. Przekraczasz ją, kiedy po raz pierwszy zrozumiesz, że nie ma powrotu do tego, co było."

   "Tysiąc odłamków Ciebie" to powieść, która wzbudziła moje zainteresowanie samym zarysem fabuły na okładce. Byłam pewna, że jest to książka idealna dla mnie. Usiadłam do niej i zaczęłam czytać. I powiem tak: spodziewałam się czegoś innego. Nie mówię przez to, że jest zła, niedobra i najgorsza z najgorszych. Nie. Jest ciekawa, ma interesującą fabułę i w miarę dobrą akcję. Jednak nie wciąga. Nie zaciekawia nas na tyle podczas czytania, że rzucamy wszystko, żeby tylko dowiedzieć się, co będzie dalej. Możemy przerwać czytanie na dzień, na dwa. A potem wrócić do niej, jak gdyby nigdy nic. Powieść skierowana jest zdecydowana do osób młodszych, które nie czytają za dużo. Czytelnikom, którzy poszukują w książkach emocji, niesamowitych zwrotów akcji zdecydowanie polecam szukać gdzie indziej, ponieważ tutaj tego na pewno nie znajdą. 

"Następne słowa wypowiedział szeptem.-Nie potrzebuję świata bez ciebie."

"Cela" Jonas Winner

"Czym jest życie, jeśli nie łańcuchem złożonym z chwil?"

   Przeczytałam thriller psychologiczny. Jest to zaskoczenie pewnie dla każdego, kto śledzi moje wpisy, jak i dla mnie samej. Nie przepadam za takim gatunkiem literatury, ponieważ jest on bardzo ciężki, ale również, dlatego, że w dzisiejszych czasach trudno trafić na taką powieść z tego przedziału literackiego, która jest straszna, wymaga myślenia, oraz działa na psychikę odbiorcy. Zaczęcie tej książki było kompletnym impulsem. Po prostu, bez myślenia i rozważania za czy przeciw, postanowiłam ją przeczytać. I jak postanowiłam tak i zrobiłam. Nigdy jeszcze w swoim życiu, nie przeczytałam tak dobrej książki z gatunku thriller psychologiczny. Muszę przyznać nie przeczytałam wielu, bo jak wspomniałam nie przepadam za takim rodzajem powieści. Jednak "Cela" mnie urzekła, zdruzgotała i bardzo zaskoczyła, mogę szczerze przyznać, że nawet zaszokowała. 

"Kiedy dziś wracam myślami do tego miasta, widzę czarny, wilgotny świat, w którego mroku czyhają jakieś postacie. A w podziemiach, pod miastem, panuje nieustanny ruch, sprawiający, że cały ten twór- ulice, domy, budynki- niezauważalnie faluje w górę i w dół."

"Confess" Colleen Hoover

"- Nigdy nikomu nie powiedziałam, co się dzieje w mojej głowie, kiedy zasypiam. 

Jego dłoń zatrzymuje się na moim ramieniu.

-Co się dzieje w twojej głowie?

Rozchylam powieki i spoglądam w jego oczy.

-Myślę o ludziach, którzy mogliby umrzeć zamiast ciebie."

   Colleen Hoover to autorka, która w moim sercu zajmuje miejsce pierwsze. Nie ma autora, którego kocham bardziej od niej i jej powieści. To pisarka, która ma tak ogromny talent, że u mnie wzbudza to gigantyczny podziw. Osobiście zawsze mam problem z opisaniem swoich uczuć, pokazanie komuś innemu, co czuje jest dla mnie rzeczą prawie nie wykonywalną. Hoover potrafi za pomocą jednego zdania, pokazać to, co ja staram się przekazać w sześćdziesięciu. Nie czytałam jeszcze książki innego autora, który wzbudził w moim sercu taki huragan. Powoli skłaniam się ku myśli, że taki pisarz nie istnieje. Ta kobieta w dwóch zdaniach potrafi pokazać nam czytelnikom, że czarne nie zawsze jest czarne, a białe nie zawsze jest szare. W dwóch zdaniach! Nie ma nikogo, kto według mnie, potrafi zrobić to samo. A "Confess" to kolejny dowód na to, że Colleen Hoover to kobieta tak utalentowana, że mi naprawdę nie mieści się to w głowie. 

"Są ludzie, których spotykasz i poznajesz, ale są ludzie, których spotykasz, a już ich znasz."

"Podwieczność'' Brodi Ashton

"Kiedy pytałam ojca,gdzie jest matka,mówił mi,że patrzy na nas z góry. Ale teraz brzmiało to dla mnie jak kolejne kłamstwo,które ludzie powtarzają,by poczuć się lepiej. Nic mi nie było wiadomo o niebie."

   "Podwieczność" to jedna z pierwszych książek, jakie poznałam, które mają fabułę opartą na mitologii greckiej. W tym wypadku na mitologii o Odyseuszu. Kupę lat temu wypożyczyłam tą książkę z biblioteki, w domu odłożyłam ją na półkę i o niej zapomniałam. Miesiąc później zauważyłam ją na stosie i postanowiłam następnego dnia ją oddać. Tak też zrobiłam, jednak w nocy przeczytałam całą od deski do deski. Nie oczekiwałam od niej za dużo, sądziłam, że będzie to słaba namiastka romansu z lekkim wpleceniem w mitologię, jakie było moje oszołomienie, kiedy łzy leciały mi już na starcie. Książka, którą uważałam za nic nie wartą wywarła na mnie piorunujące wrażenie, odebrała mi mowę. 

"Książki historyczne nazywają to miejsce Podziemiem.A nawet piekłem.Ale ja wiem,że nie jest ani jednym,ani drugim.Tak naprawdę nazywa się Podwiecznością i nie mieszkają w nim zmarli.To miejsce dla Wiecznie żywych-bytów,które odkryły sekret wiecznego życia.To miejsce dla Dawców-ludzi,którzy poświęcili wszystko,by stać się pokarmem dla Wiecznych.To świat uwięziony między tym i następnym,warstwa między Ziemią i piekłem.Wiem to,bo sama byłam Dawcą.Zrobiłabym wszystko żeby to zmienić."

"Szeptem" Becca Fitzpatrick

     

"-To, że mnie prowokujesz.-Powiedz jeszcze raz: „prowokujesz". Prowokująco układasz przy tym usta."

    

   Jestem osobą, która nienawidzi podążać za tłumem. Nie idę ślepo za ludźmi, tak samo jest z trendami. Seria "Szeptem" od premiery pierwszej części stała się bardzo popularna i mnóstwo osób pochwalało ją pod niebiosa. Nie wiedziałam, dlaczego wzbudza taki zachwyt, jednak uparcie twierdziłam, że jej nie przeczytam. Taki mijały lata, aż pewnego wieczoru postanowiłam spróbować i zobaczyć, co jest w tej powieści takiego specjalnego,  że wywołało taki zachwyt. Znalazłam to, a dokładnie go. Tą sensację wzbudził Patch. Przystojny, mroczny i niesamowicie przyciągający jeden z dwójki bohaterów tej serii. Zaczynając byłam pewna, że nie przeczytam całej serii. Kończąc tą część w domu już czekały na mnie pozostałe tomy. Po skończeniu "Szeptem" zrozumiałam, za co ta powieść zyskała taki rozgłos oraz uwielbienie. I szczerze z ręką na serce powiem: "Sama się nią zachwycam!". 

"- Myślisz, że Biblia jest ścisła? To znaczy: zgodna z prawdą?- Myślę, że pastor Calvin jest seksy. Jak na czterdziestoparolatka. Tak z grubsza wyglądają moje przekonania religijne."