"Słodki drań" Vi Keeland, Penelope Ward

„Wracając tamtego wieczora do domu, podjąłem ciężką decyzję. Zejdę jej  oczu na jakiś czas. Dam jej trochę przestrzeni. Podobno jeśli wypuścisz coś z rąk i to coś do ciebie nie wróci, tak naprawdę nigdy do ciebie nie należało. Choć zważywszy, że to ja pierwszy ją opuściłem, chyba niczego nie da się przewidzieć.”

   Kolejna książka Keeland i Ward za mną. Od kiedy w Polsce zaczęto wydawać ten duet wzbudził on niemałe poruszenie. Ludzie dzielą się na ich zwolenników lub krytyków, którzy komentując dzieła nie zostawiają suchej nitki. Ja zdecydowania należę do ich zwolenników. Obie autorki kupiły mnie "Draniem z Manhattanu", którego gorąco polecam, tak przy okazji. Nie ma, więc co się dziwić, że postanowiłam przeczytać kolejne dzieła spod ich pióra. Po "Słodkim draniu" spodziewałam się czegoś pokroju pierwszej przeczytanej przeze mnie pozycji od tych autorek - zabawnego, lekkiego i wciągającego. Niestety, nie było tak kolorowo jak przypuszczałam. 

   Stacja benzynowa gdzieś po środku Nebraski to nie za dobre miejsce do nawiązywania nowych znajomości. Właśnie tam utknęła Aubrey. Znudzona wielogodzinną jazdą i perspektywą kolejnych godzin w drodze zatrzymuje się na kompletnym pustkowiu. Ze złamanym sercem i irytacją spowodowaną monotonną podróżą kobieta poznaje przystojnego mężczyznę z Australii. Niestety nawet on nie poprawia jej humoru, psuje go jeszcze bardziej, jego arogancja sięga granic. Do tego ucieczkę od nieznośnego mężczyzny zaprzepaszcza jej problem ze zmianą opony, któremu sama nie potrafi zaradzić. Pech chce, że arogant ze stacji również nie może ruszyć dalej przez nagłą awarię motocykla. Niechętnie oboje postanawiają ruszyć w dalszą część podróży razem. 

   Z każdą godziną kobieta coraz bardziej uświadamia sobie, że poznany na stacji Chance nie jest wcale taki zły. Podróż, która zapowiadała się kompletną pomyłką okazuje się być jedną z lepszych w ich życiu. Jest miło, zabawnie, a napięcie między obojgiem coraz bardziej rośnie. Aubrey zakochuje się w przystojnym mężczyźnie, który nieoczekiwanie, pewnego dnia znika bez pożegnania... 

   Od razu po odebraniu tej pozycją od listonosza, rzuciłam się do czytania, bo czemu nie, skoro to mój ulubiony duet? Wszystko szło świetnie, jednak mimo to czułam, że czegoś mi brakuję - czegoś ważnego, co dodawało historiom od tych autorek pazura i przyciągało czytelnika. I nie chcę w ten sposób powiedzieć, że historia jest nudna. Jest ciekawa, ale zdecydowanie nie jest ona na tym samym poziomie, co poprzednie pozycje. Czegoś brakuje. Nie potrafię powiedzieć, czego dokładnie. Niektóre momenty były naprawdę epickie i nieraz wywoływały uśmiech na ustach, lecz nawet one nie uratowały tej pozycji. 

   Zacznijmy może od tego, że ani tytuł, ani okładka jakoś specjalnie nie przekonywają czytelnika do sięgnięcia po tę pozycje. Gdybym nigdy wcześniej nie miała do czynienia z tym duetem, w życiu nie sięgnęłabym po nią.
Książka sama w sobie jest zabawna, wciągająca i pełna zwrotów akcji, ale pomimo tego nie potrafiłam się w nią wczuć. Nudziła mnie, musiałam robić sobie przerwy z powodu tej słodko-gorzkiej atmosfery, czasami była ona nie do zniesienia. Autorki wymyśliły świetną fabułę - dwójka nieznanych sobie osób wyrusza w długą podróż jednym autem, na drugi kraniec Stanów Zjednoczonych. W tym musi być coś więcej i w pierwszej części jest. Dopiero druga zaczyna nawalać.

   Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza, głównie skupia się na podróży bohaterów, poznawaniu ich. Zabawne momenty, śmieszne dialogi i Ci jakże wspaniali bohaterowie. Nic tylko czytać! 

Druga część różni się diametralnie od pierwszej, bo wcześniejsza była lekka, zabawna i głównie na celu miała rozśmieszenie czytelnika. Druga z kolei jest bardziej emocjonalna, bo chodzi w niej o walkę o szansę i możliwość naprawienia swoich błędów. Pokazuje do czego zła decyzja z przed laty potrafi doprowadzić.  

   Oboje bohaterowie są wykreowani naprawdę wspaniale. Aubrey i Chance to postacie bardzo różniące się od siebie, jednak pomimo to pasują do siebie idealnie. Do postaci stworzonych przez ten duet nigdy jeszcze się nie przyczepiłam, bo każdy jest niesamowity i warty poświęconego mu czasu. Autorki mają talent do tworzenia postaci wyrazistych i zapadających w pamięć.

   "Słodki drań" to pozycja dobra i warta uwagi. Nie wciska w siedzenie z wrażenia, ale równocześnie nie usypia z każdym słowem. Osobiście nie wrócę do niej po raz kolejny, ale na pewno sięgnę po kolejne pozycje tego duetu. Długo myślałam, co napisać o tej książce, to muszę przyznać. Siedziałam nad pustą kartką i robiłam w myślach tabelkę zalet i wad. W pewnej chwili sama się pogubiłam. Czasami po prostu tak jest, że pozycja mimo że dobra - nie przypada nam do gustu. Właśnie tak było w przypadku moim i tej książki. Ale nie skreślajcie "Słodkiego drania" z listy książek do przeczytania, może wam bardziej się spodoba?

Książka: Słodki drań 

Tytuł oryginału: Cocky Bastard

Autor: Vi Keeland, Penelope Ward 

Tłumaczenie: Edyta Stępkowska 

Ilość stron: 296

Data wydania: 12 marca 2019 

Wydawnictwo: Editio red 

Za możliwość przeczytania tej książki z całego serca dziękuję wydawnictwu Editio red!