"Tam, dokąd zmierzamy" B. N. Toler

"Chwile przychodzą i odchodzą; są jak szybkie przebłyski czasu. A jednak mogą mieć największy wpływ na nasze życie. Albo je złapiemy i wykorzystamy do naszych potrzeb, albo wypuścimy. Te, którym pozwalamy odejść, wiążą się z nami najsilniej - ponieważ żal jest czymś, co nigdy nas nie opuszcza."

   "Tam, dokąd zmierzamy" to pozycja, która leżała u mnie bardzo długo. Wzięłam ją, ponieważ wydawała się intrygująca, jednak kiedy miałam ją już w domu i chciałam zaczynać czytać – coś mnie powstrzymało. I tak omijałam ją, czytając wszystkie inne książki, jednak w pewnym momencie stwierdziłam dobra, dam Ci szansę. Strona za stroną, kartka za kartką i szczerze mówiąc, dostałam coś, czego w życiu się nie spodziewałam. Otrzymałam historię poruszającą do granic możliwości, opowiadającą o miłości i stracie. Podczas czytania nie można zrobić krótkiej przerwy, ponieważ człowiek nie jest na to psychicznie gotowy, nie jest przyzwyczajony do fabuły tak rozrywającej serce. 

 Charlotte, nazywana inaczej Chare, nie jest normalna. Po strasznym wypadku samochodowym, w którym brała udział coś się w niej zmieniło – na zawsze. Dziewczyna zaczyna widzieć zmarłych (ale ich nie wywołuje). Spotyka dusze zmarłych osób, które utknęły pomiędzy światami z powodu spraw, które im ciążą. Dusze te błądzą po świecie, obserwując swoich bliskich, jednak nie mogąc w ich życie ingerować. To właśnie Charlotte okazuje się dla nich zbawieniem. Pomaga im rozwiązać ich sprawy przez które trzymani są na ziemi i nie pozwala im odejść. Jednak taki dar to równocześnie przekleństwo, dziewczyna bowiem odbierana jest przez innych za chorą psychicznie. Nie ma przyjaciół, chłopaka i nawet rodzina odprawiła ją nie mogąc znieść jej daru. Jej całe życie polega na pomaganiu duszom, ciągłej tułaczce, której ma po dziurki w nosie. Ma dość takiego życia postanawia ze sobą skończyć, lecz wtedy zjawia się młody, przystojny mężczyzna - Ike McDermott, który proponuje jej układ. On pomoże jej znaleźć pracę i mieszkanie, a ona rozwiąże jego nierozwiązane sprawy, które trzymają go na ziemi. Zadanie dziewczyny polega na uratowaniu brata bliźniaka Ike'a, który popadł w narkotyki i alkoho po śmierci bliźniaka. Ike odejdzie w spokoju, kiedy będzie pewny, że z jego bratem wszystko w porządku. Sprawa wydawała się prosta, jednak tylko na początku. Gdy dziewczyna zgodził się mu pomóc, nie przeczuwała że urzekną ją czarujący ludzie z hrabstwa Bath oraz Ike i George McDermott. Wszystko się zaczyna komplikować...

   Siadając do "Tam, dokąd zmierzamy" nie spodziewałam się nie wiadomo czego. Opis mnie intrygował i brzmiał naprawdę dobrze, więc postanowiłam dać jej szansę. Kompletnie tego nie żałuję, ba, jestem sobie ogromnie wdzięczna za tę decyzję. Zakochałam się totalnie. Ta książka jest tak dobra i wzruszająca, że sama byłam zaskoczona. Czytałam i z każdą chwilą moje serce rosło lub malało w zależności od tego jaka była fabuła. Najczęściej miałam jednak złamane serce, a łzy płynęły strumieniami. Ta pozycja wrze emocjami. Co rozdział przechodziłam załanie nerwowe i topiłam się we własnych łzach. Jestem osobą noszącą okulary do czytania, jednak przy tej pozycji z nich zrezygnowałam, ponieważ przez płacz kompletnie nic nie widziałam więc musiałam je zdjąć. Nie jestem pewna, ale wydaje mi się, że ta pozycja znajduje się w czołówce mojego życia. Będę do niej wracała w kólko i kółko, bo ta pozycja jest tak dobra, że aż uzależniająca.

   Charlotte to postać wykreowana wręcz idealnie. Jej osobowość, charakter, poczucie humoru - to wszystko jest bez żadnej skazy. Gdybym mogła bardzo chętnie zaprzyjaźniłabym się z taką osobą. Dobra i uczciwa, a jej serce jest otwarte i gotowe pomóc każdej napotkanej duszy. To jest bohater z grupy tych, których się nie zapomina. Ike z kolei to mężczyzna, który mimo że fikcyjny, rozkochuje w sobie czytelniczki, zdobywa serca i myśli. Gdybym miała wybierać kto jest bardziej poruszający to bez wahania postawiłabym na Ike. Charlotte jest wspaniałą i naprawdę niezastąpioną postacią, jednak to Ike skradł moje serce w 100% i złamał mi serce niejednokrotnie. Nie można jednak zapominać o bliźniaku Ike - Georgu McDermott, który mimo że nie jest narratorem powieści stanowi jej niezastąpioną część. Mężczyzna był ze swoim bratem jak najlepsi przyjaciele, dlatego też załamał się po stracie tak ważnej dla niego osoby i z tego powodu ogromnie mu współczuję. Wierzcie mi, pomimo że nie możemy poznać fabuły z jego perspektywy, jego ból i rozpacz jest namacalna w każdym rozdziale. Jednak pomimo tego, że mu współczułam nie wywołał on na mnie jakiegoś piorunującego wrażenia. O wiele bardziej autorka kupiła mnie Charlotte i Ike. 

   "Tam, dokąd zmierzamy" to pozycja obowiązkowa dla osób, które chcą zobaczyć czym jest stracona szansa i złamane serce. Ta książka zostawia po sobie ogromną dziurę, której nie da się zakleić. Wzruszająca, budząca nadzieję i brutalnie łamiąca serce, to nie jest lekka pozycja na jeden wieczór. To historia wyżerająca z człowieka wszelkie emocje, wywołujące hektolitry łez oraz sprawiające ból serca. To jedyna znana i czytana przeze mnie pozycja, która potrafiła sprawić, że z oczu leciały łzy, a usta się uśmiechały. Nawet teraz, siedząc i pisząc tę recenzję po policzkach płyną mi łzy. Wiem, że już zawsze część mojego serca zostanie przy tej książce, a ja niejednokrotnie do niej wrócę. "Tam, dokąd zmierzamy" to historia, którą trzeba przeczytać! 

Książka: Tam, dokąd zmierzamy

Tytuł oryginału: Where One Goes

Autor: B. N. Toler

Tłumaczenie: Monika Rodziewicz 

Ilość stron: 332

Data wydania: 9 maja 2018 

Wydawnictwo: NieZwykłe 

Za możliwość przeczytania tej rozrywającej serce powieści z całego serca dziękuję Wydawnictwu NieZwykłe!