PÓŁ PREMIERA "Czerwony parasol" Wiktor Mrok

Książka: Czerwony parasol

Autor: Wiktor Mrok

Ilość stron: 592 

Wydawnictwo: Initium 

Premiera: 19 stycznia 2018 rok

   Nie lubię kryminałów. Dlaczego? Bo bardzo często są przewidywalne i po prostu nudne. Sama nie wiem, co dokładnie podkusiło mnie do chwycenia za "Czerwony parasol". Obawiałam się, że nie przypadnie mi do gustu i jeszcze bardziej zbrzydzi mi powieści tego typu, jednak po skończeniu tej książki muszę powiedzieć, że nie żałuję ani sekundy z nią spędzonej. "Czerwony Parasol" zaczyna się, jak dla mnie, strasznie chaotycznie, dostajemy strzępki rozmów nie wiadomo kogo, o czym i nie za bardzo wiadomo co to ma mieć wspólnego z naszą główną bohaterką Tatianą. Jednak, czym dalej jesteśmy w fabule, tym bardziej zaczynamy rozpoznawać bohaterów i co najważniejsze, zaczynamy rozumieć, co się dzieje. 

   Siedemnastoletnia Tatiana wraca z treningu do domu, a tam znajduje zamordowanych rodziców i siostrę. Dziewczyna nie rozpacza, bierze się w garść i postanawia działać. Zabezpieczona przez ojca, odnajduje w domowej skrytce pendrive'a i ampułki. Dziewczyna szybko dorasta, ponieważ zdaje sobie sprawę z tego, że od jej zadania zależy jej życie oraz wiele innych rzeczy. Jednak czy siedemnastoletnia dziewczyna, z bogatego domu,  której nigdy niczego nie brakowało, może wykazać się bezwzględnością? Czy potrafi zabić bez zawahania? Czy podoła zadaniu, czy zginie próbując? 

   "Czerwony parasol" zaczyna się dosyć słabo, jak na moje oko. Na samym starcie miałam ochotę wywiesić białą flagę. Leciałam strona za stroną, a najgorsze jest w tym to, że niczego nie rozumiałam! Kompletnie! Nic z tych kilkudziesięciu stron nie trzymało się kupy. Jednak później, kiedy dochodzimy do naszej głównej bohaterki i dostajemy pierwotną fabułę Tatiany, wpadamy jak śliwki w kompot. Lecimy słowo za słowem, zdanie po zdaniu i nie potrafimy się nacieszyć akcją, fabułą oraz bohaterami. Cała powieść napisana jest dorosłym i poważnym językiem, jednak to nie znaczy, że nie jest naszpikowana emocjami. Narracja jest poprowadzona w taki sposób, że czytelnik na własnej skórze może poczuć emocje bohaterki. Książkę nie raz trzymałam w drżących dłoniach i z niecierpliwością czekałam na to, co miało się wydarzyć. Niesłabnące napięcie oraz nagłe zwroty akcji to rzeczy, które chyba najbardziej cechują tę powieść! 

   Każda książka posiada jednak trochę wad, a ta pozycja nie stanowi żadnego wyjątku. Pierwszą rzeczą, na jaką zwróciłam dosyć prędko uwagę to "upiększanie" bohaterów przez autora. W tej pozycji nie występują ludzie przeciętni, każda z osób, jaka przewija się przez strony powieści jest jak wyciągnięta żywcem z magazynu. Nieważne czy dana osoba jest szefem jakiejś korporacji czy sprzątaczką, każda jest piękna, wspaniała i po prostu nic tylko mdleć na jej widok. Ta wada nie sprawia jednak, że odbieramy gorzej całokształt powieści, wydaje mi się, że niektóre osoby mogą tego nawet nie dostrzec, bo wiadomo każdemu rzuca się w oczy coś innego. Kolejną rzeczą, na którą muszę zwrócić uwagę to wątek romantyczny, który nagle się ukazuje w powieści. Pierwsze dwieście stron to istny rollercoaster, rzuca nami i potrafi nie raz zaskoczyć, jednak później, kiedy dostajemy wątek romantyczny, nagle jak za sprawą czarodziejskiej różdżki cała akcja znika. Trzymający w napięci kryminał zmienia się w obyczajówkę. Wiele osób na to narzeka, jednak mi to nie specjalnie przeszkadzało. Lubię obyczajówki i wątki romantyczne, a dobry kryminał właśnie z takim wątkiem to coś, co uwielbiam! 

   Nie czytam polskich twórców, ponieważ nie raz się już na nich przejechałam. Mimo to bardzo się cieszę, że udało mi się poznać twórczość tego autora, okazał się on świetnym pisarzem i myślę, że będę śledziła jego dalszą karierę. Mam nadzieję, że ta pozycja nie będzie jego ostatnią książką, jaka wpadnie w moje ręce. 



P.S. Dlaczego tytuł nosi nazwę "PÓŁ PREMIERA"? Książka ma swoją oficjalną premierę 19 stycznia 2018 roku, jednak u mnie w księgarniach jest już dostępna, dlatego też tak brzmi tytuł posta :)